ਸਾਊਥਾਲ (ਕਾਂਡ 59)

       ਕਦੇ ਕਦੇ ਪਰਦੁੱਮਣ ਸਿੰਘ ਦੀ ਰਾਤਾਂ ਦੀ ਨੀਂਦ ਖਰਾਬ ਹੋਣ ਲਗਦੀ ਹੈ। ਕਈ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਆ ਘੇਰਨ ਲਗਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣ ਦੀ ਆਦਤ ਵਿਗੜ ਰਹੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਉਹ ਲਗਭਗ ਰੋਜ਼ ਹੀ ਪੀਣ ਲਗਿਆ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ ਸਵੇਰੇ ਲੇਟ ਵੀ ਉਠਦਾ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਹੁਣ ਬਲਰਾਮ ਕੰਮ ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਹ ਇਹ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਕਿ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਕਾਰਨ ਘਰ ਸੁੱਤਾ ਰਹੇ ਜਾਂ ਬਿਸਤਰ ਵਿਚ ਪਿਆ ਰਹੇ।
       ਇਕ ਚਿੰਤਾ ਉਸ ਦੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ  ਬਲਰਾਮ ਦੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਘਰੋਂ ਚਲੇ ਜਾਣ ਕਾਰਣ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਬਹੁਤ ਬਦਨਾਮੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਡਰ ਹੈ ਕਿ ਬਲਰਾਮ ਵਿਚ ਕੋਈ ਨੁਕਸ ਹੀ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਵੱਡੇ ਵਾਂਗ ਇਹ ਵੀ ਗੇਅ ਹੀ ਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਵੇ। ਜੇ ਇਵੇਂ ਹੋਇਆ ਫਿਰ ਤਾਂ ਉਹ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਨਾ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਦਿਲ ਕਾਇਮ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤਸੱਲੀ ਦੇਣ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਈਗੋ ਬਹੁਤ ਉਚੀ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਦੀ ਗੱਲ ਸਹਾਰਦੇ ਨਹੀਂ। ਇਸ ਲਈ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਵਿਆਹ ਸਿਰੇ ਚੜ੍ਹਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਭ ਨਾਲ ਹੀ ਇਵੇਂ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਤੇ ਸੋਚਣ ਦੀ ਫੁਰਸਤ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਜਦ ਸੋਚਾਂ ਵਿਚ ਡੁੱਬਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਡੁੱਬਦਾ ਚਲੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਵਿਚੋਲੇ ਨੇ ਜਾਣ ਕੇ ਖਰਾਬ ਕਰਨ ਲਈ ਇਹ ਰਿਸ਼ਤਾ ਕਰਾਇਆ ਹੋਵੇ। ਇਹ ਜੋ ਉਹ ਇੰਨੀ ਭੱਜ ਦੌੜ ਕਰਦਾ ਹੈ ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਹੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਅਣਸ ਅਗੇ ਵਧੇ ਜੇਕਰ ਬਲਰਾਮ ਵਿਚ ਕੋਈ ਨੁਕਸ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਇੰਨੀ ਭੱਜ ਦੌੜ ਦਾ ਕੀ ਫਾਇਆ। ਕਈ ਵਾਰ ਸ਼ਰਾਬੀ ਹੋਇਆ ਪਰਦੁੱਮਣ ਸਿੰਘ ਬਲਰਾਮ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ,
“ਮੈਨੂੰ ਸੱਚ ਦੱਸ ਦੇ, ਤੂੰ ਕਿਤੇ ਗੇਅ ਤਾਂ ਨਹੀਂ?”