ਸਾਊਥਾਲ (ਕਾਂਡ 34)

ਇਹ ਗੱਲ ਹੈ ਸਠਵਿਆਂ ਦੀ ਜਿਹਨਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ ਸਾਊਥਾਲ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਵਸਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸਾਊਥਾਲ ਵਿਚ ਵਸਣ ਦੇ ਕਈ ਕਾਰਨ ਹਨ। ਇਹ ਏਅਰ ਪੋਰਟ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਹੈ। ਇਕ ਸੌ ਪੰਜ ਨੰਬਰ ਬਸ ਸਿਧੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਥੇ ਘਰ ਵੀ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਕੁਝ ਸਸਤੇ ਹਨ। ਇਥੇ ਕੰਮ ਵੀ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਮਿਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਲੋਕ ਪਹਿਲਾਂ ਇਥੇ ਵਸਦੇ ਹਨ ਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣਿਆਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਰਹਿਣ ਦੇ ਮਕਸਦ ਨਾਲ ਹੋਰ ਲੋਕ ਵੀ ਇਥੇ ਹੀ ਵਸੇਬਾ ਕਰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਲੋਕ ਹੇਰਵਾ ਗ੍ਰਸਤ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਤੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਤੋਂ ਵਿਛੜਨ ਦਾ ਹੇਰਵਾ ਹੈ। ਇਹ ਆਪਣੇ ਮੁਲਕ ਬਾਰੇ ਜਾਨਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਥੇ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਨੂੰ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲਈ ਗਿਆਨ ਇੰਦਰ ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਇਕ ਪਰਚਾ ਕੱਢਣ ਦਾ ਸੁਫਨਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਗਿਆਨ ਇੰਦਰ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਦੋ ਨਾਵਲ ਲਿਖੇ ਹਨ ਤੇ ਇਥੇ ਵੀ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਲਿਖਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਦੁਰਮਿਆਨ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਆਏ ਲੇਖਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਦੋ ਸਫੇ ਦਾ ਸਾਈਕਲੋ ਸਟਾਈਲ ਪਰਚਾ ਕਢਦਾ ਹੈ, ਨਾਂ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ‘ਵਾਸ ਪਰਵਾਸ’ ਕੁਝ ਖਬਰਾਂ ਭਾਰਤ ਦੀਆਂ ਤੇ ਕੁਝ ਇਥੇ ਦੀਆਂ ਤੇ ਕੁਝ ਦਿਲਚਸਪ ਸਮੱਗਰੀ। ਪਰਚਾ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮਕਬੂਲ ਹੋਣ ਲਗਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਸਫੇ ਵੀ ਵਧ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਦੋ ਸਫਿਆਂ ਤੋਂ ਦਸ, ਦਸਾਂ ਤੋਂ ਵੀਹ। ਗਿਆਨ ਇੰਦਰ ਦਾ ਖਬਰ ਲਿਖਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ